Ξεκίνησε να λειτουργεί στις αρχές του 1900, από την τότε «Εταιρεία Σιδηροδρόμου Βορειοδυτικής Ελλάδος» (ΣΒΔΕ). Το 1952 η εταιρεία πτωχεύει και η εκμετάλλευση του δικτύου περιέρχεται στους Σ.Π.Α.Π. (Σιδ/μοι Πειραιώς - Αθηνών - Πελ/νήσου) , οι οποίοι το 1962 απορροφώνται από τους “Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους” ( ΣΕΚ ). Tο 1971 αναστέλλεται η λειτουργία όλου του δικτύου, καθώς η λειτουργία του χαρακτηρίζεται ως υπερβολικά ελλειμματική.
Το φθινόπωρο του 1980, ο δήμος Αγρινίου αποφάσισε την κατεδάφιση του κτιριακού συμπλέγματος του σιδηροδρομικού σταθμού Αγρινίου. Κάποιοι περίοικοι υποστήριζαν πως το συγκρότημα αποτελούσε εστία μόλυνσης και επίσης σχεδιάζονταν στην περιοχή να αναγερθούν σχολικά κτίρια. Αργότερα, το 1987, ο ΟΣΕ αποφασίζει να εκποιήσει το έδαφος της γραμμής και να το πουλήσει, έχοντας πάρει πια απόφαση για οριστική αποχώρηση από το νομό. Στις αρχές του 1990 ακυρώνεται η απόφαση εκποίησης, και όλα έδειχναν ότι υπάρχει διάθεση ανάκαμψης, μέχρι την πρώτη ανανεωτική προσπάθεια του 1997.
2002. Ο προεκλογικός πυρετός χτυπάει κόκκινο, η κάθε πλευρά αναλώνεται σε ψηφοθηρικά τρικ και κόλπα, ενώ ταυτόχρονα οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς έχουν πάρει τα πάνω τους. Ο τότε υπουργός Μεταφορών, και συμπτωματικά επί σειρά ετών βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Χρ. Βερελής, σε μια κίνηση - ματ, καταφέρνει να εξασφαλίσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την ανακαίνιση και επαναλειτουργία της γραμμής Κρυονέρι-Αγρίνιο. Η χρηματοδότηση ανερχόταν στα 10 εκατομμύρια ευρώ.
Το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2002, σε εκδήλωση στο Μεσολόγγι, υπόσχεται πως σε 20 μήνες η απόσταση Κρυονέρι - Αγρίνιο θα καλύπτεται σε 45 λεπτά. Όπως δήλωσαν κάτοικοι της περιοχής: "Μας είχε πείσει όλους ότι θα ζήσουμε πάλι τη χαρά ενός τραίνου στον τόπο μας".
Η εν λόγω γραμμή λειτούργησε δοκιμαστικά μερικούς μήνες πριν τις εκλογές του 2004, και μετά ανεστάλη η λειτουργία της. Οι υπεύθυνοι προφασίστηκαν διάφορα κωλύματα:
1. Ο συρμός δεν έμπαινε στο Αγρίνιο, γιατί δεν υπήρχε σταθμός (η κατεδάφιση του '80) και θα έπρεπε να κατασκευαστεί νέο κτιριακό συγκρότημα,
2. Υπήρχε ένα μείζον πρόβλημα με μια ισόπεδη διάβαση στο Αγρίνιο και με την Ιονία Οδό,
3. Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου δεν έχει κατασκευαστεί με πρόβλεψη για σιδηρόδρομο, οπότε προκύπτει η ανάγκη μιας νέας υποθαλάσσιας διάβασης ή νέας παράλληλης γέφυρας.
4. Η γραμμή ανασκευάστηκε χρησιμοποιώντας πλάτος διαφορετικό από το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο (1 μέτρο έναντι 1.44, που είναι ευρωπαϊκών προδιαγραφών), πλάτος ικανό να φιλοξενήσει μόνο αμαξοστοιχίες RailBus, του προαστιακού. Αυτό σημαίνει ότι για να επαναλειτουργήσει πλήρως η γραμμή πρέπει αφ'ενός να ξηλωθεί και να ανασκευαστεί από την αρχή στο σωστό πλάτος, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα μελλοντικής σύνδεσης με το υπόλοιπο δίκτυο.
Με άλλα λόγια, η γραμμή αυτή θα ήταν αποκλεισμένη από όλες τις κατευθύνσεις.
Πράγμα που επιβεβαίωσε και ο κ. Βερελής, σε σύντομη συνομιλία που είχαμε μαζί του: "Ο ΟΣΕ εξ' αρχής δήλωσε πως η ανάπλαση της γραμμής θα γίνει χρησιμοποιώντας το μετρικό πλάτος, γιατί η αύξησή του στα ευρωπαϊκών προδιαγραφών μέτρα σήμαινε άλλη χάραξη, απαλλοτριώσεις, νέες μελέτες, πράγμα ασύμφορο για έναν οργανισμό όπως ο ΟΣΕ. Όση λιγότερη δουλειά, τόσο το καλύτερο, ξέρετε πως είναι αυτά".
Και τα 4 σημεία φώναζαν εξ' αρχής "κόστος", με όλη τους τη δύναμη. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, όμως, είχαν αναλωθεί πριν καν γίνουν μελέτες για την επίλυση των άνωθεν και το σχέδιο τερμάτισε άδοξα, παραδομένο στη διαφθορά της μετεκλογικής του σαρκοφάγου.
Η Ε.Ε χρηματοδότησε τη σύνδεση Αγρινίου με Πάτρα, μη γνωρίζοντας ότι στα σχέδια του Υπουργείου ήταν η σύνδεση Ρίου Αντιρρίου με Flying Dolphin και έπειτα η γραμμή Κρυονερίου-Αγρινίου με RailBus, όχι με ευρωπαϊκών προδιαγραφών τραίνα.
"Δεν είναι σιδηροδρομικό δίκτυο αυτό, μόνο σιδηροδρομικές γραμμές", κατέληξε ο κ. Βερελής. "Κάποια στιγμή η Ελλάδα θα έχει τεράστιο πρόβλημα έλλειψης σιδηρόδρομου".
Δεν ήταν όμως η μόνη φορά που μια προσπάθεια αναβίωσης έπεσε στο νερό. Το 1997, δημοπρατείται με το ποσό των 2 δις. δραχμών η πρώτη ανακαίνιση της γραμμής με σκοπό τη λειτουργία προαστιακού Αιτωλοακαρνανίας. Η εργολαβία ξεκινάει με την παλιά επιδομή να ξηλώνεται και τη διασπορά νέων υλικών για την τοποθέτησή τους. Ο ΟΣΕ, προφασιζόμενος ανάγκη κάλυψης της μισθοδοσίας, περικόπτει το 50% της χρηματοδότησης, δηλαδή 1 δις. Η ανάπλαση σταματάει λόγω κόστους. Όλα τα υλικά εγκαταλείπονται στην τύχη τους σε διάφορα σημεία των έργων και τελικά κλέβονται.
Ειρωνία ίσως αποτελεί το γεγονός ότι επίτιμος Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Σιδηροδρόμου "Χ. ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ", του συλλόγου που πρωτοστάτησε από τα μέσα του '90 για την κατασκευή της γραμμής, έγινε το 2009 ο κ. Βερελής.
Ο ιδρυτής του Ομίλου, κ. Μαυρίκας, μας μίλησε για το θέμα.
"Από το 1995 παλεύουμε να επιστρέψει ο σιδηρόδρομος στα μέρη μας. Είναι γελοίο να το κατάφερε ο Τρικούπης πριν τόσα χρόνια και σήμερα, με την τεχνολογία που υπάρχει, να μη μπορούμε εμείς. Έχουμε πολιτικούς μηχανικούς, έχουμε παρουσιάσει μελέτες, έχουμε προτείνει λύσεις. Δεν ακουγόμαστε όμως, κανείς δε μας δίνει σημασία. 1.5 εκατομμύριο κόσμοε αυτή τη στιγμή είναι ουσιαστικά απομονωμένος. Το οδικό δίκτυο είναι το χειρότερο της χώρας, έρμαιο των καιρικών συνθηκών. Χρειαζόμαστε το σιδηρόδρομο, άμεσα. Οι προσπάθειές μας κατά καιρούς μολύνθηκαν από πολιτικές φιλοδοξίες και εκλογικούς παραλογισμούς. Δεν μας σταμάτησαν, ούτε θα μας σταματήσουν τώρα".
Ακολουθούν φωτογραφίες από την εκδήλωση - παρέμβαση των φίλων του Σιδηρόδρομου το 2013:
Έκθεση Ελένης:
Το χωριό μου είναι το Αγγελόκαστρο όπου έξω από αυτό βρίσκεται ο Σταθμός. Η αλήθεια είναι πως μένω στο πιο όμορφο χωριό απ΄ όλα, και αυτό το ανακάλυψα χθες.
Ήταν ένα δροσερό πρωινό σαν όλα τα άλλα του φθινοπώρου. Ο ήλιος έλαμπε και τα χελιδόνια ήταν έτοιμα να φύγουν.
Όλα ήταν ίδια εκείνο το πρωί, μέχρι που με ξύπνησε ένα γλυκό κορνάρισμα.
Βγήκα στο μπαλκόνι να δω τι συμβαίνει. Όλοι θαύμαζαν εκείνο το μικρό τρενάκι, γεμάτο με μικρούς και μεγάλους. Οι επιβάτες του μας χαιρετούσαν με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπα.
«Έλενα, Έλενα! Περνάει το τρενάκι!» η μητέρα μου μού φώναζε από την κουζίνα. Έβαλα γρήγορα τα ρούχα μου και μαζί με μια φίλη μου κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό. Φτάσαμε σε εκείνο το ερειπωμένο κτίριο του σταθμού.
Παντού υπήρχαν μικρά παιδάκια που ανυπομονούσαν να επιβιβαστούν στο τρένο. Εκεί βρισκόταν μια ομάδα ανθρώπων που το οδηγούσαν και μας εξυπηρετούσαν.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε η κόρνα του τρένου που ερχόταν προς το μέρος μας. Οι φιλικοί μηχανοδηγοί μας βοήθησαν να ανέβουμε.
Άνθρωποι με φωτογραφικές μηχανές και κάμερες βρίσκονταν εκεί για να φωτογραφίσουν τα στιγμιότυπα.
Μια σιδηροδρομική γραμμή, γεμάτη με πλατάνια δεξιά και αριστερά, περίμενε να την διασχίσουμε. Το τρένο άρχισε να κινείται.
Όλα ήταν μαγικά, το τοπίο, η διαδρομή. Κανείς μας δεν ήξερε πως το χωριό μας έχει τέτοιες ομορφιές. Οι σιδηροδρομικές γραμμές ήταν χαλασμένες και κανένας δεν τις ξαναδιέσχισε εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Πιο κάτω συναντήσαμε την σιδηροδρομική γέφυρα που περνάει πάνω από τον ποταμό Δίμηκο, (παραπόταμο του Αχελώου). Όλοι βγήκαν έξω από τα σπίτια τους και μας παρακολουθούσαν που διασχίζαμε την γέφυρα. Από κάτω μας περνούσε αργά-αργά το ποτάμι με τα πράσινα και θολά νερά του. Ενώ γύρω-γύρω απλωνόταν ο κάμπος.
Μετά από τη γέφυρα κατευθυνθήκαμε νότια προς τον Αη’ Λια. Η περιοχή ήταν γεμάτη με μικρούς λοφίσκους, ενώ μπορούσαμε να δούμε όλο τον οικισμό του σταθμού.
Ένιωθα πως ζούσα σε εκείνα τα παλιά χρόνια, όπου ο κόσμος μετακινούνταν με το οτομοτρίς. Και δεν ήμουν η μόνη που ένιωθε έτσι. Κατόπιν πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, περνώντας πάλι από την γέφυρα και το θολό ποτάμι.
Η διαδρομή ήταν μισή ώρα, αλλά εμένα μου φάνηκε πιο πολύ σαν να ήταν ένα ατελείωτο, όμορφο όνειρο στο μικρό μου χωριό.
Ήταν ένα δροσερό πρωινό σαν όλα τα άλλα του φθινοπώρου. Ο ήλιος έλαμπε και τα χελιδόνια ήταν έτοιμα να φύγουν.
Όλα ήταν ίδια εκείνο το πρωί, μέχρι που με ξύπνησε ένα γλυκό κορνάρισμα.
Βγήκα στο μπαλκόνι να δω τι συμβαίνει. Όλοι θαύμαζαν εκείνο το μικρό τρενάκι, γεμάτο με μικρούς και μεγάλους. Οι επιβάτες του μας χαιρετούσαν με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπα.
«Έλενα, Έλενα! Περνάει το τρενάκι!» η μητέρα μου μού φώναζε από την κουζίνα. Έβαλα γρήγορα τα ρούχα μου και μαζί με μια φίλη μου κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό. Φτάσαμε σε εκείνο το ερειπωμένο κτίριο του σταθμού.
Παντού υπήρχαν μικρά παιδάκια που ανυπομονούσαν να επιβιβαστούν στο τρένο. Εκεί βρισκόταν μια ομάδα ανθρώπων που το οδηγούσαν και μας εξυπηρετούσαν.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε η κόρνα του τρένου που ερχόταν προς το μέρος μας. Οι φιλικοί μηχανοδηγοί μας βοήθησαν να ανέβουμε.
Άνθρωποι με φωτογραφικές μηχανές και κάμερες βρίσκονταν εκεί για να φωτογραφίσουν τα στιγμιότυπα.
Μια σιδηροδρομική γραμμή, γεμάτη με πλατάνια δεξιά και αριστερά, περίμενε να την διασχίσουμε. Το τρένο άρχισε να κινείται.
Όλα ήταν μαγικά, το τοπίο, η διαδρομή. Κανείς μας δεν ήξερε πως το χωριό μας έχει τέτοιες ομορφιές. Οι σιδηροδρομικές γραμμές ήταν χαλασμένες και κανένας δεν τις ξαναδιέσχισε εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Πιο κάτω συναντήσαμε την σιδηροδρομική γέφυρα που περνάει πάνω από τον ποταμό Δίμηκο, (παραπόταμο του Αχελώου). Όλοι βγήκαν έξω από τα σπίτια τους και μας παρακολουθούσαν που διασχίζαμε την γέφυρα. Από κάτω μας περνούσε αργά-αργά το ποτάμι με τα πράσινα και θολά νερά του. Ενώ γύρω-γύρω απλωνόταν ο κάμπος.
Μετά από τη γέφυρα κατευθυνθήκαμε νότια προς τον Αη’ Λια. Η περιοχή ήταν γεμάτη με μικρούς λοφίσκους, ενώ μπορούσαμε να δούμε όλο τον οικισμό του σταθμού.
Ένιωθα πως ζούσα σε εκείνα τα παλιά χρόνια, όπου ο κόσμος μετακινούνταν με το οτομοτρίς. Και δεν ήμουν η μόνη που ένιωθε έτσι. Κατόπιν πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, περνώντας πάλι από την γέφυρα και το θολό ποτάμι.
Η διαδρομή ήταν μισή ώρα, αλλά εμένα μου φάνηκε πιο πολύ σαν να ήταν ένα ατελείωτο, όμορφο όνειρο στο μικρό μου χωριό.
Ελένη Κωνσταντίνου
12 ετών
Σταθμός Αγγελοκάστρου
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
12 ετών
Σταθμός Αγγελοκάστρου
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
Ακολουθεί μια καταγραφή των καταπατήσεων της γραμμής:
Με έρευνα του σε ό,τι απέμεινε στη σιδηροδρομική γραμμή Αγρινίου – Μεσολογγίου – Κρυονερίου ο Όμιλος Φίλων Σιδηροδρόμου εκθέτει την υπάρχουσα κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Αιτωλοακαρνανίας και αντιπαραθέτει ως παραδείγματα δράσεις που έγιναν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας ( Πελοπόννησος), όπου έχει γίνει τουριστική αξιοποίηση των σιδηροδρομικών γραμμών και τρένων:
Η Πελοπόννησος υποδέχεται τουριστικά τραίνα και η Αιτωλοακαρνανία καταστρέφει υποδομή 13 εκατομμυρίων ευρώ
Ζημιές και εμπόδια στη σιδηροδρομική γραμμή Αγρινίου – Μεσολογγίου – Κρυονερίου Ο Όμιλός μας έχει ασχοληθεί με το θέμα των ζημιών και των εμποδίων στη γραμμή αρκετές φορές μετά την ανακαίνισή της. Κατ’ επανάληψη με δημοσιεύματα και δελτία τύπου καθώς και με αναφορές έχουμε επισημάνει συγκεκριμένα σημεία του δικτύου όπου έχει δημιουργηθεί πρόβλημα. Παρ’ όλες τις παρεμβάσεις μας η γραμμή δεν έχει αποκατασταθεί, αντιθέτως διαπιστώνουμε νέες καταστροφικές παρεμβάσεις. Τα κυριότερα σημεία όπου εντοπίζονται προβλήματα που καθιστούν αδύνατη την κυκλοφορία τροχαίου υλικού είναι:
-Δοκίμι: ξεκινώντας από το Αγρίνιο, η γραμμή πριν και μετά το χωριό Δοκίμι είναι εντελώς θαμμένη από παχύ στρώμα ασφάλτου στα σημεία όπου τέμνεται με το δρόμο. Το επίπεδο του οδοστρώματος έχει ανέβει υπερβολικά στα συγκεκριμένα σημεία λόγω της πρόχειρης κάλυψης των σιδηροτροχιών. Η εργασία που έγινε στα σημεία όφειλε να καλύψει τα κενά μεταξύ των γραμμών αλλά ταυτόχρονα να μην τις επικαλύψει, ώστε να είναι δυνατή η διέλευση τροχαίου υλικού αλλά και η ομαλή κυκλοφορία των αυτοκινήτων.
-Αγγελόκαστρο: στο Αγγελόκαστρο, στο σημείο όπου η Ιόνια Οδός περνάει πάνω από την σιδ. γραμμή με γέφυρα, η εργολαβία κατασκευής του δρόμου έχει θάψει την γραμμή σε μεγάλο βάθος, με μπάζα, σε μήκος περίπου50 μέτρων.
-Πεντάλοφος-Σταμνά: σε κοντινή απόσταση από το σημείο και η επαρχιακή οδός Πεντάλοφου – Σταμνάς έχει καλύψει με πολύ μεγάλο στρώμα χώματος και ασφάλτου τη γραμμή στο σημείο όπου τέμνονται.
-Μεσολόγγι: μέσα στην πόλη του Μεσολογγίου και πριν το σταθμό ο δρόμος βρίσκεται σε μεγάλο τμήμα πάνω στη γραμμή η οποία είναι καλυμμένη.
–Ευηνοχώρι: στο χωριό Ευηνοχώρι, μπροστά από το σταθμό, η γραμμή έχει καλυφθεί εντελώς από το τσιμέντο και τις πλάκες μιας πλατείας που έχει δημιουργηθεί εκεί. Αρχικά οι κεφαλές των σιδηροτροχιών ήταν ορατές όπως και το «νύχι» τους και ήταν δυνατή η κυκλοφορία αλλά στη συνέχεια και με νέα παρέμβαση η γραμμή θάφτηκε εξ ολοκλήρου.
Ο Όμιλός μας, ερχόμενος συχνά σε επαφή με το Β΄ τμήμα γραμμής, έχει επισημάνει τα προβλήματα και έχει ενημερωθεί για τις ενέργειες που αυτό έχει προβεί όπως και τις διατάξεις του νόμου για την προστασία της εθνικής σιδηροδρομικής υποδομής.
Έχουμε πληροφορηθεί ότι οι αρμόδιοι έχουν επικοινωνήσει με τους δήμους Αγρινίου και Μεσολογγίου που είναι υπεύθυνοι για τις παρεμβάσεις και τους έχουν ζητήσει το αυτονόητο, να διορθώσουν τις ζημιές, δίνοντάς τους μάλιστα και ένα εύλογο χρονικό περιθώριο πριν ζητήσουν την επέμβαση του εισαγγελέα, όπως οφείλουν. Οι πληροφορίες μας λένε ότι οι δήμοι δεν έχουν καμία διάθεση συνεργασίας και διάθεση για την αποκατάσταση της γραμμής, η οποία δεν απαιτεί μεγάλες και πολυδάπανες παρεμβάσεις. Η αυτοψία στα σημεία, όπως και διαρροές στον τύπο μας επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες.
Η σιδ. γραμμή Αγρινίου – Μεσολογγίου – Κρυονερίου αποτελεί μέρος της εθνικής σιδηροδρομικής υποδομής και στην δήλωση δικτύου του ΟΣΕ χαρακτηρίζεται ως «Ενεργό δίκτυο υπό προσωρινή αναστολή».
Αυτό ακριβώς τον χαρακτηρισμό έχει και το μετρικό δίκτυο της Πελοποννήσου στο οποίο τις προηγούμενες μέρες κυκλοφόρησε το δεύτερο τουριστικό τραίνο μεταφέροντας επιβάτες Έλληνες και Ευρωπαίους.
Ήδη λοιπόν στην Πελοπόννησο η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει αρχίσει με μεγάλη επιτυχία τα επίσημα τουριστικά δρομολόγια στο δίκτυο που είχε κλείσει. Σκοπός τους είναι τα τουριστικά – μουσειακά δρομολόγια να γίνονται αρχικά σε μηνιαία βάση και με μεγάλους συρμούς, ώστε κάθε φορά να μεταφέρουν εκατοντάδες τουρίστες στις περιοχές που κινούνται οι συρμοί (για του λόγου το αληθές δείτε του δημοσίευμα του «Έθνους»: «Ήδη οι δήμοι της περιοχής και η περιφέρεια Πελοποννήσου έχουν αγκαλιάσει το εγχείρημα και προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια ώστε να εξασφαλίσουν μια σημαντική ροή τουριστών όλες τις εποχές του χρόνου. Ο σιδηροδρομικός τουρισμός είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο προσελκύοντας κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες. Αν η προσπάθεια αυτή ευοδωθεί μπορεί να επεκταθεί και στην Αιτωλοακαρνανία, στη γραμμή που διέρχεται δίπλα σε 3 αρχαία θέατρα και αντίστοιχους αρχαιολογικούς χώρους, μέσα από τον Κήπο των Ηρώων και από πανέμορφες περιοχές, αυξάνοντας το ενδιαφέρον των τουριστών οι οποίοι γνωρίζουν τη σπανιότητα της κίνησης στη γραμμή αυτή. Το θέμα έχει ήδη τεθεί στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και χρειάζεται τη στήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης για να προχωρήσει. Πώς όμως θα διεκδικήσουμε τουριστικά τραίνα τη στιγμή που η τοπική αυτοδιοίκηση αποκλείει την οποιαδήποτε κίνηση στη γραμμή; 
Με αστείες παρεμβάσεις αμφισβητούμενης χρησιμότητας πάνω σε γη εθνικής υποδομής, από όπου η γραμμή διέρχεται από το 1890, παράνομα, αποτρέπουν κάθε χρήση του έργου που έχει στοιχίσει στους Έλληνες φορολογούμενους 13 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάποιες φήμες για πώληση της γραμμής είναι αναληθείς και επικίνδυνες. Η εταιρεία ΓΑΙΑΟΣΕ που διαχειρίζεται την ακίνητη περιουσία του σιδηροδρόμου σε όλη τη χώρα εκμεταλλεύεται ακίνητα ή εκτάσεις με μισθώσεις κλπ αλλά δεν μπορεί κανείς να πουλήσει ή να καταπατήσει έδαφος γραμμής. Η συγκεκριμένη κατάσταση, με την καταπάτηση της γραμμής, αποτρέπει ακόμα και την κίνηση των απαραίτητων υπηρεσιακών συρμών για τη συντήρηση και τη φύλαξη της υποδομής. Μετά την περσινή εκδήλωση που διοργάνωσε ο Όμιλός μας με σκοπό να αναδείξει τις τουριστικές προοπτικές της γραμμής, υπήρξε έντονο ενδιαφέρον από εθελοντές από όλη την χώρα για να βοηθήσουν, αλλά η αδυναμία κίνησης επί της γραμμής αποτρέπει μέχρι στιγμής κάθε προγραμματισμό».
Ας αναλογιστούμε ως κάτοικοι της περιοχής ποιο έργο έχει γίνει εδώ για εμάς και όχι για τους διερχόμενους; Τι νομιμοποιεί οποιονδήποτε να καταπατά ένα δημόσιο έργο που έχουμε πληρώσει εμείς;
Τι οφέλη προσφέρουν λίγα μέτρα ασφάλτου σε μια ισόπεδη διάβαση ενώ ταυτόχρονα πόσο αντιαναπτυξιακή κίνηση μπορεί να αποβεί. Από την πλευρά μας ως Όμιλος Φίλων του Σιδηροδρόμου και ως ενεργοί πολίτες της Αιτωλοακαρνανίας καλούμε τους δήμους και τους υπεύθυνους να επανεξετάσουν τη στάση τους στο θέμα και να αναλογιστούν τις ευθύνες τους ώστε να μην θέσουν την ταφόπλακα στην λειτουργία του οικονομικότερου, ασφαλέστερου και πιο οικολογικού μέσου μαζικής μεταφοράς, του τραίνου.
Ζητούμε τη στήριξή τους και τη βοήθειά τους, ώστε να καταφέρουμε να χρησιμοποιηθεί αυτή η υποδομή για το καλό του τόπου και των Αιτωλοακαρνάνων.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε την εικόνα της γραμμής μέσα από 42 φωτογραφίες από το αξιόλογο άλμπουμ του Γιάννη Γιαννακόπουλου:
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ
Ο δημιουργός της σιδ. γραμμής
Σταθμός Αγρινίου
Σταθμός Αγρινίου
Γραμμή στο Δικίμι... σήμερα δεν υπάρχει το κτήριο του σταθμού
Περιοχή σταθμού Πλάτανου, πριν τα Καλύβια
Πλάτανος, εδώ υπήρχε το κτήριο του σταθμού
Διασταύρωση Καλυβίων
Καλύβια, εδώ υπήρχε ο σταθμός
Αγγελόκαστρο, γραμμή και σταθμός
Σταθμός Αγγελοκάστρου
Γέφυρα Δίμηκου
Γέφυρα Δίμηκου
Γέφυρα Δίμηκου
Γραμμή πριν την Σταμνά
Σταθμός Σταμνάς
Γραμμή μετά τον σταθμό Σταμνάς
Κλειδί στην περιοχή Σταμνάς
Διασταύρωση Σταμνάς
Γέφυρα στον αύλακα άρδευσης στην περιοχή σταμνάς
Γέφυρα στον αύλακα άρδευσης στην περιοχή σταμνάς
Πρόχειρος σταθμός για τους λουόμενους στην Πλαζ της Σταμνάς
Πλαζ Σταμνάς
Σταθμός Αιτωλικού
Σταθμός Αιτωλικού
Δεξαμενή στον σταθμό Αιτωλικού
σταθμός Μεσολογγίου
σταθμός Μεσολογγίου
σταθμός Μεσολογγίου
σταθμός Μεσολογγίου
σταθμός Μεσολογγίου
σταθμός Μεσολογγίου
Ατμομηχανή στο Μεσολόγγι
γραμμή πριν το Ευηνοχώρι
σταθμός Ευηνοχωρίου
σταθμός Ευηνοχωρίου
Γραμμή μετά το Ευηνοχώρι
Γέφυρα Ευήνου
Γέφυρα Ευήνου
Διασταύρωση Γαλατά
Σταθμός Γαλατά
Κρυονέρι
Προβλήτα Κρυονερίου... Τέλος διαδρομής..
Πηγή:
- Απομεινάρια "του τραίνου" από το Αγρίνιο ως το Κρυονέρι. Λειτούργησε από το 1890 εως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Φωτογραφικό άλμπουμ του Γιάννη Γιαννακόπουλου.
Giannis Giannakopoulos.
https://www.facebook.com/giannis.giannakopoulos.142/media_set?set=a.1131797353533857.1073743184.100001108093257&type=3- Τοπική Σιδηροδρομική γραμμή Αγρίνιο Κρυονέρι
https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?mid=1s6Gc4AC37Q_wuF7zrGTL8QeNGX0&hl=en_US
- Εκδήλωση - παρέμβαση στην Σιδηροδρομική γραμμή Αγρινίου -- Μεσολογγίου -- Κρυονερίου
https://www.youtube.com/watch?v=V4fXJKkx6JA
- Εκδήλωση-παρέμβαση στον σιδηροδρομικό σταθμό Αγγελοκάστρου
http://www.agrinionews.gr/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B9/
- Καταστρέφεται ό,τι απέμεινε από την σιδηροδρομική γραμμή Αγρινίου Κρυονερίου
http://www.epoxi.gr/News12/news121002.htm
- ΟΣΕ Μεσολογγίου: 13 εκατ. ευρώ για ένα τραίνο που δε σφύριξε ποτέ
http://www.koutipandoras.gr/article/ose-mesologgioy-13-ekat-eyro-gia-ena-traino-poy-de-sfyrixe-pote
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου