Διαβάστε την ενδιαφέρουσα ανάλυση του Προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου πτυχιούχων μηχανικών Τ.Ε. ΟΣΕ Νίκου Κόνδυλα για το θέμα των Σ.Δ.Ι.Τ.

Σ Δ Ι Τ

Μετά από την έντονη φημολογία για την επερχόμενη αποχώρηση σημαντικού αριθμού Συναδέλφων με το καθεστώς της κινητικότητας, το πρόσφατο  δημοσίευμα περί ‘’ξαφνικού θανάτου’’ του Οργανισμού, την παγκόσμια προτωτυπία που επιχειρείται με το νέο νομοσχέδιο, για τους Διαχειριστές της Υποδομής του Σιδηροδρόμου και τον έντονο παραγωγικό οργασμό, για την δημιουργία των θεμελίων σιδηροδρομικών έργων ΣΔΙΤ, θεωρώ ότι είναι χρήσιμο και επιβεβλημένο, να φωτιστούν επιγραμματικά κάποια σκοτεινά σημεία αυτού του θεσμικού πλαισίου και να εντοπισθούν κάποιοι σχετικοί με το θέμα μύθοι.

Γενικά στοιχεία.

Οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα είναι συμβάσεις, κατά κανόνα μακροχρόνιες, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ενός Δημόσιου Φορέα και ενός Ιδιωτικού Φορέα με σκοπό την εκτέλεση έργων ή/και την παροχή υπηρεσιών. Μέσω αυτής της συμφωνίας οι δεξιότητες και τα προτερήματα κάθε τομέα (δημόσιου και ιδιωτικού) μοιράζονται στην προσφορά μιας υπηρεσίας ή ενός έργου για τη χρήση του από το ευρύ κοινό. Εκτός από τη διάθεση πόρων και από τους δύο, ανάλογα με την περίπτωση, κάθε συμβαλλόμενο μέρος μοιράζεται τους κινδύνους και τις μελλοντικές ανταμοιβές/οφέλη.

Ως Δημόσιοι Φορείς, στο πλαίσιο του Ν. 3389/2005, νοούνται το Ελληνικό Δημόσιο, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και οι Ανώνυμες Εταιρείες των οποίων το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου ανήκει στους ανωτέρω φορείς (Ελληνικό Δημόσιο, σε ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ ή σε άλλες Ανώνυμες Εταιρείες που υπάγονται στην παρούσα περίπτωση). Ιδιωτικοί Φορείς μπορεί να είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εξαιρουμένων των προσώπων που ορίζονται από το νόμο ως Δημόσιοι Φορείς.

Ο Ιδιωτικός Τομέας συμμετέχει στις συμπράξεις ενεργά στο σχεδιασμό, στην κατασκευή, τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία και τη συντήρηση των απαραίτητων υποδομών και στην παροχή των υπηρεσιών και ανταμείβεται, ανάλογα με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται, είτε από το Δημόσιο Τομέα, είτε απευθείας από τους Πολίτες-Χρήστες των υποδομών και των υπηρεσιών. Το Δημόσιο καθορίζει τις απαιτήσεις του έργου βάσει λειτουργικών προδιαγραφών, ενώ παράλληλα παρακολουθεί και ελέγχει τη σωστή τήρηση των προδιαγραφών απόδοσης που έχουν τεθεί στον ιδιώτη.

Σκοτεινά σημεία.

• Η εκχώρηση των δημοσίων έργων στην ιδιωτική χρηματοδότηση, απαλλάσσει τις κυβερνήσεις από την αυτονόητη υποχρέωσή τους, να καλύπτουν συλλογικές κοινωνικές ανάγκες. Μειώνει δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείματα και επιτυγχάνει ικανοποιητική συμμόρφωση με τις εντολές της Τρόικας.
• Οι μεγάλες κατασκευαστικές Εταιρείες δεν φέρουν καμία ευθύνη για οποιαδήποτε εξέλιξη των έργων απέναντι στο Ελληνικό Δημόσιο, καθώς αυτά υλοποιούνται από τις θυγατρικές τους, που ονομάζονται Εταιρείες Ειδικού Σκοπού και απαλλάσσονται από την υποχρέωση έκδοσης εγγυητικών επιστολών και τις κρατήσεις υπέρ του ΤΣΜΕΔΕ.
• Τα ιδιωτικά κεφάλαια που επενδύονται στα παραπάνω έργα, προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από Τραπεζικό δανεισμό και κατά προκλητικό τρόπο λαμβάνονται με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
• Οι Δημόσιες Υπηρεσίες που εμπλέκονται με αδειοδοτήσεις, εφόσον δεν δρουν κατά προτεραιότητα και ουσιαστικά κατ’εξαίρεση της κείμενης νομοθεσίας, θα είναι υπαίτιες για νομιμοποιήσεις παρατάσεων στις παραδόσεις των έργων και διεκδίκησεων αποζημιώσεων από τους Αναδόχους.

Μύθοι.

• Το Δημόσιο δεν καταβάλλει χρήματα γιατί δεν έχει, οπότε καταφεύγει αναγκαστικά σε Ιδιώτες. Η πραγματικότητα είναι ότι η θεσμοθέτηση μέσω ΣΔΙΤ του Δημοσίου ώς εγγυητή στα τραπεζικά δάνεια των ιδιωτών επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και αυξάνει το Δημόσιο χρέος.

Απόδειξη η υλοποίηση της Αττικής οδού που ξεκίνησε με συμμετοχή του Δημοσίου 33% και των Ιδιωτών 13% στον προϋπολογισμό του έργου και κατέληξε σε 68% και 6% αντίστοιχα.

• Ο Ιδιωτικός τομέας παρέχει καλύτερες υπηρεσίες. Η πραγματικότητα από την Διεθνή εμπειρία είναι διαφορετική. Το πρότυπο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Μ. Βρετανίας βρίσκεται υπό διάλυση. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τους Σιδηροδρόμους που έχουν παρουσιάσει τεράστια αύξηση της επικινδυνότητας για τους χρήστες του. Οι ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους παρουσιάζουν κατακόρυφη αύξηση των ατυχημάτων.
• Οι Πολίτες είναι κερδισμένοι από την χρήση των Υποδομών και Υπηρεσιών.

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι Πολίτες επιβαρύνονται από την κεντρική φορολογία, από τα ανταποδοτικά τέλη, αλλά και από την χρήση αυτών των υποτιθέμενων δημοσίων υπηρεσιών.

Κερδισμένοι είναι μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία και οι Ανάδοχοι των ΣΔΙΤ.

Η δημιουργία έργων με αυτό το καθεστώς, θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για πολύ μεγάλο αριθμό απολύσεων Συναδέλφων από τον Σιδηρόδρομο.

Θεσσαλονίκη 20/09/2013        Νίκος Κόνδυλας