Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν οι Χομαγιούν Ανγουάρ 18 ετών και Βακάρ Αχμέντ 32 ετών, μετανάστες από το Πακιστάν, που προσπάθησαν μέχρι την τελευταία στιγμή να σώσουν τη ζωή του ηλικιωμένου ζευγαριού που επέβαινε στο αυτοκίνητο. Ενώ θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν απομακρύνονταν εγκαίρως, μαζί με έναν ακόμη συμπατριώτη τους, έμειναν για να ξεκολλήσουν το αυτοκίνητο από τις ράγες, με αποτέλεσμα οι δύο από τους τρεις να χάσουν τη ζωή τους και ο άλλος να μεταφερθεί τραυματισμένος στο νοσοκομείο.
Οι μεγάλες αντιθέσεις
Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησε η προσφυγική κρίση, η οποία συνεχίζει να εκτυλίσσεται και φανερώνει τις θετικές και αρνητικές πλευρές της κοινωνίας. Από τη μία η αλληλεγγύη, από την άλλη το μίσος. Από τη μία οι ψαράδες των νησιών που σώζουν ζωές κι ας χάνουν το μεροκάματο της δικής τους πολύ δύσκολης επιβίωσης. Από την άλλη οι γονείς που δεν θέλουν να κάνουν τα παιδιά τους μάθημα στην ίδια τάξη με τα παιδιά των προσφύγων. Από τη μία εκείνοι που βλέπουν ως ένα παράπλευρο καλό τη συνάντηση με τον πολιτισμό των Σύρων και των υπόλοιπων λαών της Μέσης Ανατολής, από την άλλη εκείνοι που βλέπουν τον κίνδυνο του εξισλαμισμού και της επέλασης τζιχαντιστών. Από τη μία αυτοί που στήνουν σχολεία μέσα στους καταυλισμούς και από την άλλη εκείνοι που μιμούνται πρακτικές της Κου Κλουξ Κλαν τοποθετώντας γουρουνοκεφαλές στις περιφράξεις των καταυλισμών.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν πολλοί Χομαγιούν και Βακάρ ακόμη.
Πόσοι θα το έκαναν;
Μέσα σε όλες τις δυσκολίες και το δράμα τους, μετανάστες και πρόσφυγες δείχνουν ανθρωπιά. Αψηφούν τον ρατσισμό που έχουν δεχτεί και δείχνουν αλληλεγγύη σε συνθήκες που είναι ζήτημα πόσοι -χωρίς να έχουν περάσει τόσο δύσκολα- θα έκαναν το ίδιο.
Ίσως τη ζωή να τη μετράς παραπάνω όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την απώλειά της. Και αυτή τη διαδρομή προς τη συναίσθηση της πραγματικής της αξίας ειδικά οι πρόσφυγες την έχουν διανύσει και με το παραπάνω από τον πρώτο βομβαρδισμό μέχρι και το ταξίδι μέσα σε μια βάρκα μεσοπέλαγα. Χαρακτηριστική ήταν η πρόσφατη προσπάθεια προσφύγων να σώσουν τους επιβάτες του αυτοκινήτου που έπεσε μέσα στο λιμάνι της Μυτιλήνης.
Από τη Μυτιλήνη...
Τρεις νεαροί πρόσφυγες - μετανάστες, ο Σοφιάν από το Ιράκ, ο Καντίρ και ο Καμίλ από την Αλγερία, έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να σώσουν τους επιβάτες του αυτοκινήτου που έπεσε μέσα στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν το συμβάν, οι Σοφιάν και Καντίρ βούτηξαν μέσα και ο Καμίλ, που είχε μείνει στην αποβάθρα, προσπαθούσε να βοηθήσει τους δύο 20χρονους, οδηγό και συνοδηγό, που είχαν βγει στο μεταξύ από το βυθιζόμενο αμάξι. Τελικά κατάφεραν να απεγκλωβίσουν μόνο τον έναν από τους τρεις που είχαν εγκλωβιστεί. Ξανά όμως κατέρρευσε η ακροδεξιά θεωρία για μετανάστες και πρόσφυγες που έρχονται να μας πνίξουν και να καταλάβουν τα νησιά και τα χωριά της Ελλάδας.
...στα Τρίκαλα
Τον Σεπτέμβριο με τις πλημμύρες οι πρόσφυγες στάθηκαν στο πλευρό των ντόπιων. Στα Τρίκαλα Σύροι πρόσφυγες μαζί με την ομάδα εθελοντών του Δήμου Τρικκαίων μοίρασαν μπουκάλια με νερό στους κατοίκους των πλημμυρισμένων χωριών του νομού, που είχαν μείνει χωρίς πόσιμο νερό εξαιτίας των προβλημάτων στην υδροδότηση.
Η ομάδα εθελοντών σημείωνε: «Από τη φρίκη του πολέμου, εθελοντισμός στα πλημμυρισμένα χωριά του Δήμου Τρικκαίων. Από τις βόμβες και το αίμα, στις κατεστραμμένες περιουσίες. Ο εθελοντισμός, η προσφορά, η έγνοια για τον συνάνθρωπο κυριάρχησαν το Σάββατο. Ανάμεσα στους εθελοντές, και πρόσφυγες από τη Συρία... την πολύπαθη χώρα με τους πολύπαθους κατοίκους».
...και από εκεί στην Ιταλία
Αντίστοιχες ενέργειες είδαμε και έξω από την Ελλάδα. Στο ιταλικό χωριό Αματρίτσε, που επλήγη από σεισμό, πρόσφυγες από την Αφρική απεγκλώβισαν ζευγάρι από τα ερείπια και στη συνέχεια καθάρισαν χώρους για να απογειώνονται και να προσγειώνονται τα ελικόπτερα ή για να στηθούν σκηνές για τους σεισμοπαθείς. Επίσης 75 πρόσφυγες από τον καταυλισμό της Καλαβρίας προσέφεραν το πενιχρό τους εισόδημα (μόλις 2,50 ευρώ τη μέρα) για τους σεισμοπαθείς σε «μια συμβολική χειρονομία αλληλεγγύης».
Κι όμως, κάποιοι συνεχίζουν να αφήνουν «τους μισανθρώπους να τους σέρνουν απ' τη μύτη», όπως γράφει και ο Θανάσης.
Πηγή:
- Ιστορίες αλληλεγγύης: Όταν πρόσφυγες και μετανάστες βάζουν τα γυαλιά στην Ευρώπη του Διαφωτισμού
http://www.avgi.gr/article/10836/7743685/otan-prosphyges-kai-metanastes-bazoun-ta-gyalia-sten-europe-tou-diaphotismou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου