Εθελοντές και προσωπικό του ΟΣΕ συνεχίζουν τις προσπάθειες για την ανάδειξη του Μουσειακού Σιδηρόδρομου Θεσσαλίας (η ιστορική γραμμή από το Βελεστίνο μέχρι τον Παλαιοφάρσαλο)

Λένε πως, όταν υπάρχει αγάπη, μεράκι και ομαδικό πνεύμα, όλα γίνονται. Και εμείς τα διαθέτουμε όλα. Στο διάστημα που μεσολάβησε από το άνοιγμα τούτης της ιστοσελίδας, έγιναν δύο επισκέψεις στη γραμμή μας από μέλη της ομάδας μας, για επιθεώρησή της και εργασίες επί αυτής. Πέραν των καθιερωμένων, δεν έλλειψαν και οι εκπλήξεις, όπως και οι εκδηλώσεις. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή και ένα – ένα.

Η πρώτη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από την Παρασκευή 16 Μαρτίου ως και την Τρίτη 20 Μαρτίου. Πρωτίστως, ημέρα Σάββατο, έγινε επιθεώρηση της γραμμής με τη δρεζίνα Perkins, ώστε να γνωρίζουμε τι εργασίες απαιτούνταν. Η γραμμή βρέθηκε να είναι σε καλή κατάσταση και χωρίς κάποια κλοπή, μέχρι και τη στάση των «Αξιωματικών». Ξεκινώντας  από το ύψος της στάσης των «Αξιωματικών», επιχειρήσαμε τον καθαρισμό του περιτυπώματος από κλαδιά και βάτα, τα οποία δεν επέτρεπαν την ασφαλή μας κυκλοφορία. Καταφέραμε έτσι να καταστήσουμε τη γραμμή κυκλοφορίσιμη ξανά, μέχρι και το σταθμό του Αερινού. Μετά από λίγη ξεκούραση και φαγητό, η ομάδα έκανε ξανά το θαύμα της για την επίτευξη ενός νέου στόχου.

Η ομάδα εργασίας σε δράση καθαρισμού περιτυπώματος.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας και μετά από κάποιες αναγκαίες εργασίες επισκευής, έγιναν ελιγμοί από το προσωπικό του ΟΣΕ, ώστε να έρθει η δρεζίνα Δ 44 από τις μόρτες του μηχανοστασίου στην κύρια γραμμή, μπροστά από το οίκημά μας. Η πάλαι ποτέ δρεζίνα του Θεσσαλικού Σιδηροδρόμου πήρε μπρος και ελέγχθηκε και πλέον θα μπει σε πρόγραμμα επισκευών για να ενταχθεί αισίως στο στόλο μας. Η ημέρα έκλεισε με μια μεγάλη και ευχάριστη εξέλιξη, αφού έφτασε στο σταθμό μας το φορτηγό που μετέφερε το νεότερο μέλος του στόλου μας, μια δρεζίνα Wickham, με αρίθμηση ΜΒ 365. Ωστόσο, η εντροχίασή της στις ράγες μας έπρεπε να περιμένει….

 Τα μέλη της εθελοντικής ομάδας ποζάρουν υπηρήφανα μπροστά από τη Δ 44, μετά τη 

μετακίνησή της στην κύρια γραμμή και την επιτυχή εκκίνηση του κινητήρα της.

Η άφιξη του ΜΒ 365 στο σταθμό μας... καλώς όρισες!

Δεύτερη ημέρα, η Κυριακή, 18 Μαρτίου. Με πολλή όρεξη και κέφι, η ομάδα πήρε το Unimog, με το χειριστή του ΟΣΕ να το κινεί και προέβη σε μια εργασία κρίσιμη για την ασφαλή μας κυκλοφορία. Ξεκίνησε την τοποθέτηση των απόντων  τιρφωνιών στην τοποθεσία «Πεπόνια», σε μήκος τουλάχιστον 250 μέτρων. Η εργασία αυτή θα συνεχιστεί και σε επόμενες επισκέψεις, αφού έτσι θα εξασφαλιστεί η σωστή πεδίλωση της γραμμής πάνω στους στρωτήρες και θα επιτραπεί η ασφαλέστερη και πυκνότερη κυκλοφορία μας πάνω σε αυτή. Την ίδια στιγμή, μέλος της ομάδας μας επιδιόρθωσε τα ηλεκτρολογικά της δρεζίνας Perkins, η οποία είναι πιο εύχρηστη πια και μπορεί να πορευθεί με πλήρη διάταξη φώτων, ακόμα και σε νυχτερινή πορεία.

Επί το έργον για την τοποθέτηση τιρφωνιών στη γραμμή.

Και φτάνουμε στη Δευτέρα, μια ημέρα με μεγάλη σημασία και πολύ κέφι για εμάς. Αφού οργανώσαμε το στόλο μας, ξεκινήσαμε για το Αερινό. Εκεί μας περίμεναν οι δάσκαλοι και οι μαθητές του δημοτικού σχολείου και του γυμνασίου του χωριού για να γνωριστούμε. Οργανώθηκε μια πολύ όμορφη εκδήλωση, όπου τα παιδιά και οι δάσκαλοι είχαν την ευκαιρία να κάνουν βόλτες με τις ποδηλατοδρεζίνες μας μέσα στη γραμμολογία του σταθμού, να ενημερωθούν για τις δραστηριότητές μας και τη σημασία του σιδηροδρομικού εθελοντισμού, καθώς και να μάθουν λίγα πράγματα για την βαριά ιστορία του Θεσσαλικού Σιδηροδρόμου, από τον γράφοντα. Η ημέρα είχε πολύ γέλιο, κέφι και τα καλά λόγια που αποσπάσαμε από μαθητές και δασκάλους, με την ανανέωση του ραντεβού μας σύντομα. Εις το επανιδείν, παιδιά!

Οι εθελοντές και το προσωπικό του ΟΣΕ ποζάρουν με τη δρεζίνα Perkins,

μετά το πέρας της εκδήλωσης στο Αερινό.
Μετά το πέρας της εκδήλωσης, στρωθήκαμε και πάλι στη δουλειά, απελευθερώνοντας το πασάγιο του σταθμού, στην έξοδο προς Φάρσαλα από τσιμέντο που είχε ριχθεί επάνω στις ράγες και συνεχίσαμε ακάθεκτοι τον καθαρισμό της γραμμής, φτάνοντας μέχρι και τετρακόσια μέτρα από το πασάγιο, στο σημείο του δισκοσήμου εισόδου του σταθμού, έχοντας πια περίπου 15 χιλιόμετρα λειτουργικής γραμμής. Έτσι, μπορούμε να πούμε, με μεγάλη υπερηφάνεια, πως επετεύχθη ο μεγαλύτερος στόχος μας, η προέκταση της γραμμής μας και η πορεία προς τη στάση του Χαλκοδονίου και προς το σταθμό των Φαρσάλων, μελλοντικά.

Στο δισκόσημο του Αερινού...πάμε για το Χαλκοδόνιο!

Καθαρισμός του πασαγίου από άσφαλτο, συνοδεία του Unimog...

Έτσι, όπως όλα στη ζωή, έκλεισε το δυναμικό αυτό τετραήμερο. Είμαστε αισιόδοξοι, ευχαριστημένοι, ρεαλιστές μα και οπτιμιστές και έχουμε μεγάλα όνειρα και όρεξη για δουλειά στις επόμενες επισκέψεις μας, όπου ελπίζουμε να μας στηρίξετε με όποιον τρόπο μπορείτε, στη μεγάλη μας προσπάθεια να κρατήσουμε τη γραμμή ζωντανή και λειτουργική σε όλο το μήκος της.

5 Απριλίου 2018

Πηγή:
- Η γραμμή αναγεννάται,  το όνειρο μεγαλώνει!
https://thessalyrailways.gr/?p=1642