Είναι γνωστό σε όλους μας ότι οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι είναι σε φάση αποκρατικοποίησης.
Σταδιακά από τον ΟΣΕ αποσχίστηκαν ορισμένες δραστηριότητες προκειμένου να αποκρατικοποιηθούν.
Έτσι πριν από ενάμιση χρόνο μια ιταλική εταιρεία η FS αγόρασε το 100% των μετοχών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ έναντι
45.000.000 €.
Μαζί με τις μετοχές πήρε την άδεια λειτουργίας της σιδηροδρομικής μεταφορικής επιχείρισης (δηλαδή το δικαίωμα να εκτελεί εμπορικά και επιβατικά δρομολόγια στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο) και φυσικά το προσωπικό της δηλαδή όλους τους εν ενεργεία μηχανοδηγούς και το προσωπικό κίνησης (συνοδούς και προϊσταμένους αμαξοστοιχιών).
Πριν λίγους μήνες η ίδια εταιρεία η ιταλική FS μέσω της θυγατρικής της πλέον ΤΡΑΙΝΟΣΕ υπέβαλε προσφορά στο Ελληνικό Δημόσιο
22.000.000 €
για την απόκτηση του 100% των μετοχών της ΕΕΣΣΤΥ (την τεχνική βάση δηλαδή που συντηρεί το τροχαίο υλικό).
Τι απομένει πλέον στον ΟΣΕ που παραμένει δημόσιος;
Ουσιαστικά το σιδηροδρομικό δίκτυο (Σταθμοί, σήραγγες, γέφυρες, γραμμή κλπ εγκαταστάσεις υποδομής).
Ο ΟΣΕ λοιπόν διαχειρίζεται το δίκτυο και θα εισπράττει τέλη χρήση υποδομής, για τις υπηρεσίες που προσφέρει στην αποκρατικοποιημένη πλέον (ιταλική) ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και σε άλλες εταιρείες που αρχίζουν δειλά δειλά να μπαίνουν στην αγορά (Railcargo-Goldai, αυστριακών συμφερόντων και Pearl κινεζικών συμφερόντων και σε λίγο και άλλες GFR, Μακιός κλπ).
Με πιο απλά λόγια θα τους νοικιάζει δηλαδή σε ετήσια βάση το σιδηροδρομικό δίκτυο για να τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να εκτελέσουν τα εμπορικά και επιβατικά δρομολόγια.
Από το πρόσφατο άρθρο του metaforespress που αναδημοσιεύουμε φαίνεται ότι ο ΟΣΕ για το 2017 εισέπραξε τέλη υποδομής (από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην οποία νοικιάζει κατά βάση το σιδηροδρομικό δίκτυο)
21.211.000€.
Στο ίδιο άρθρο μαθαίνουμε ότι παρά την γενναία επιχορήγηση από το ελληνικό Δημόσιο με
45.000.000€,
ο Οργανισμός δεν κατάφερε να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του για το 2017 και έκλεισε με ζημιές 14.409.000€.
Για να δούμε λοιπόν αν ο λογαριασμός βγαίνει αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο μερικούς προϋπολογισμούς μικρών έργων που θα τρέξουν στο άμεσο μέλλον:
1. Προϋπολογισμός ηλεκτροκίνησης της Σιδηροδρομικής Γραμμής Λάρισα-Βόλος
92.300.000€
2. Αρχικός Προϋπολογισμός εργολαβίας-σκούπα για τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Αθήνας
41.000.000€
3. Προϋπολογισμός Υπογειοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών στα Σεπόλια
122.000.000€
Με λίγα λόγια θέλουμε να πούμε ότι το κόστος για τρία μόνο σχετικά μικρά έργα αναβάθμισης του δικτύου είναι πάνω από
200.000.000€
Αντιλαμβάνεται λοιπόν εύκολα κανείς ότι αν λάβουμε υπόψη τα πραγματικά μεγάλα έργα Σήραγγες Καλλιδρόμου και Όθρυος, τις δεκάδες κοιλαδογέφυρες που έστησε η ΕΡΓΟΣΕ, τη νέα κανονική γραμμή προς Κιάτο, Αίγιο και Πάτρα, και την επερχόμενη Σιδηροδρομική Εγνατία, μιλάμε για κόστος πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής υποδομής, που τελικά επιβαρύνει τον Έλληνα και τον Ευρωπαίο φορολογούμενο
Το κόστος αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποσβεστεί από το ετήσιο τέλος χρήσης υποδομής των
21.000.000 €
(το νοίκι δηλαδή) που θα πληρώνουν οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Railcargo, Pearl κλπ) αφού αυτά δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε καν τις λειτουργικές δαπάνες συντήρησης του υπάρχοντος δικτύου.
Ακόμη και αν όπως αναφέρει το άρθρο που ακολουθεί τετραπλασιαστεί η τιμή ανά τραινοχιλιόμετρο, μπορεί να καλυφθεί το ετήσιο λειτουργικό κόστος συντήρησης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να καλυφθεί ούτε κατά ένα μικρό ποσοστό το κόστος ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου.
Αυτό θα συνεχίσει να επιβαρύνει το Δημόσιο δηλαδή ουσιαστικά να το κερνάει ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος φορολογούμενος...
Η ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού δικτύου, το 2019, επιφέρει αυξήσεις στα τέλη πρόσβασης. Ο ΟΣΕ προσανατολίζεται σε σημαντικές ανατιμήσεις από το 2020, με στόχο τα τιμολόγια του να εναρμονίζονται με τα αντίστοιχα γειτονικών χωρών.
Του Φώτη Φωτεινού
Σήμερα, η χρέωση είναι περίπου 1 ευρώ το τρενοχιλιόμετρο και θα ανέλθει σταδιακά στα 3 – 4 ευρώ.
Η αύξηση των τιμών συναρτάται άμεσα και με την διασφάλιση της βιωσιμότητας του Οργανισμού, ο οποίος έχει δυο κύριες πηγές εσόδων: Την κρατική επιδότηση και τα τέλη χρήσης.
«Ενα ακόμη μεγάλο ζήτημα για τον Οργανισμό, που μέχρι σήμερα αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του, στερώντας του κρίσιμα έσοδα, είναι τα πολύ χαμηλά τέλη υποδομής.
Με την ισχύουσα δήλωση δικτύου, τα οριζόμενα τέλη δεν καλύπτουν ούτε μέρος των λειτουργικών εξόδων του Οργανισμού, ούτε αντιστοιχούν στην υφιστάμενη κατάσταση του δικτύου και στα έργα υποδομής και επιδομής», υπογράμμισε πρόσφατα, σε ημερίδα, ο πρόεδρος του ΟΣΕ Γιώργος Κακουλάκης.
«Ο ΟΣΕ βρίσκεται σε μία διαδικασία ριζικής αναθεώρησης του μοντέλου υπολογισμού τελών πρόσβασης και όχι μόνο, λαμβάνοντας υπόψη τον Εκτελεστικό Κανονισμό 2015/909, τη διερεύνηση της εφαρμογής mark-ups, χρεώσεις ΕΤCS, χρεώσεις ορθής χρήσης αιτούμενης/δεσμευμένης χωρητικότητας και φυσικά τη σύνδεση της Δήλωσης Δικτύου με τη βάση RINF και τις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης τροχαίου υλικού», συμπλήρωσε ο πρόεδρος του Οργανισμού.
«Αποτελεί παραδοχή ότι ενόψει της εναρμόνισης με τις κοινοτικές οδηγίες, αλλά και σε μία εντελώς απελευθερωμένη αγορά τόσο στις επιβατικές, όσο και στις εμπορευματικές μεταφορές, τα τέλη υποδομής πρέπει να επανεξεταστούν στο μέλλον και να αντιστοιχούν στις προσφερόμενες υπηρεσίες και δίκτυο», επισήμανε στο τέλος.
Σημειώνεται ότι, πέρσι, ο κύκλος εργασιών του ομίλου ΟΣΕ (συμπεριλαμβάνεται η κρατική επιχορήγηση) ανήλθε στα 78,6 εκατ. ευρώ, έναντι 69,7 εκατ. το 2016, ενώ οι λειτουργικές ζημιές (EBITDA) συρρικνώθηκαν στα 14,4 εκατ., έναντι 20,6 εκατ. το 2016.
Πηγή:
- Από το 2020, οι αυξήσεις στα τέλη πρόσβασης στο δίκτυο του ΟΣΕ. Από 1 ευρώ, σταδιακά στα 3 έως 4 ευρώ το τρενοχιλιόμετρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου