Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Βασικά μαθήματα πρώτων βοηθειών

Με αφορμή τα πρόσφατα σεμινάρια πρώτων βοηθειών για το προσωπικό του Εργοστασίου και Μηχανοστασίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό  βρήκαμε στο διαδίκτυο και αναδημοσιεύουμε  έναν Βασικό οδηγό πρώτων βοηθειών που μπορεί να σας φανεί χρήσιμος κάποια στιγμή στη ζωή σας:

Πόσο πιθανό είναι να συμβεί μπροστά μας μια καρδιακή ανακοπή?
Μάλλον… πολύ πιθανό, αν αναλογιστούμε πως στην Ευρώπη κάθε 45 δευτερόλεπτα συμβαίνει μια καρδιακή ανακοπή….
Αυτό σημαίνει πως κάθε χρόνο 700 χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά καταρρέουν ξαφνικά επειδή η καρδιά τους σταμάτησε.
Οι 350 χιλιάδες ανακοπές συμβαίνουν μέσα στα Νοσοκομεία και οι υπόλοιπες 350 εκτός Νοσοκομείου, με το 80% από αυτές να συμβαίνουν μέσα στα σπίτια μας και το 20% σε σχολεία, υπηρεσίες, εστιατόρια και άλλους δημόσιους χώρους.
Άραγε μπορούμε να κάνουμε κάτι σε αυτή την περίπτωση;
Παλιά λέγαμε πως »πέθανε» ο άνθρωπος αυτός, τώρα όμως λέμε »ευκαιρία να κάνουμε πράξη όσα μάθαμε σε ένα 5ωρο σεμινάριο αναζωογόνησης».
Και αυτό το γράφουμε γιατί αποδεικνύεται πως η έγκαιρη έναρξη καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης από τον πρώτο παρευρισκόμενο (αυτός είσαι εσύ…) και η έγκαιρη χρήση ενός Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή (από εσένα…), αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης του θύματος καρδιακής ανακοπής στο ασύλληπτο 50%, 60%, 70% ή και παραπάνω…
Άρα, αφού οι άνθρωποι μπορούν να ξαναζήσουν μέσα από τα χέρια του πρώτου παρευρισκόμενου (τα δικά σου χέρια), γιατί κανείς δεν μας το είπε, γιατί κανείς δεν μας το δίδαξε;
GOOD NEWS….
Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, πρόσφατα ενέκρινε το Πιλοτικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μαθητών Σχολικής Ηλικίας στην Αναζωογόνηση του ανθρωπιστικού μας Οργανισμού KIDS SAVE LIVES – ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΩΖΟΥΝ ΖΩΕΣ, σε συνεργασία με τον μεγαλύτερο εκπαιδευτικό φορέα της Χώρας – την Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας και πιστεύουμε πως είναι οτι πιο ελπιδοφόρο και σημαντικό έχει συμβεί στην Χώρα μας σχετικά με την αναζωογόνηση..!!!
Τι σημαίνει αυτό;
Πως ήδη, 1000άδες μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι εκπαιδευτικοί τους, μαθαίνουν τι να κάνουν σε μία καρδιακή ανακοπή, σε μία λιποθυμία, σε μία επείγουσα για την ζωή κατάσταση όπως ο πνιγμός, η πνιγμονή και η επιληπτική κρίση, όπως επίσης μαθαίνουν πως η κύρια αιτία θανάτου από την ηλικία του 1 έως και τα 45 είναι το τραύμα. Και η καλύτερη αντιμετώπιση του τραύματος είναι φυσικά ή πρόληψη όπως τόνιζε 2.500 χρόνια πριν ο αγαπητός μας Ιπποκράτης.
Πίσω στην καρδιακή ανακοπή σε ένα ιδιαίτερο διαδικτυακό φροντιστήριο..
Τι να κάνω λοιπόν, αν δω κάποιον συνάνθρωπο μου να καταρρέει;

Όλα αυτά..
Και αν δεν σας θυμίζουν κάτι, θα σας τα αναλύσουμε έτσι ώστε να γίνουν εύκολα.
Πρώτα απ’όλα, αν δούμε κάποιον να καταρρέει, προσεγγίζουμε αφού έχουμε εξασφαλίσει οτι υπάρχει ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Πάνω στην θέληση μας να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπο, υπάρχει περίπτωση να διασχίσουμε γρήγορα έναν δρόμο με κίνδυνο να μας παρασύρει κάποιο όχημα, να πέσουμε σε κάποια τρύπα κοκ. Θα κάνουμε το αυτονόητο λοιπόν, θα αφιερώσουμε 2-3 δευτερόλεπτα να δούμε αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος και στη συνέχεια προσεγγίζουμε.
Που καθόμαστε;
Κοντά στους ώμους του θύματος από όποια μεριά μας βολεύει.
Καθόμαστε εκεί έτσι ώστε να είμαστε κοντά στο κεφάλι του θύματος αλλά και στον θώρακα του.
Έλεγχος αντίδρασης.

Όλα τα βήματα έχουν να κάνουν με την λογική.
Στην αρχή θέλουμε να δούμε αν ανταποκρίνεται το θύμα σε 2 δικά μας ερεθίσματα, απτικά και ηχητικά.
Τον ταρακουνάμε ελαφρά στους ώμους και του φωνάζουμε δυνατά αν είναι καλά.
1) Η καλή περίπτωση είναι να ανταποκριθεί στα ερεθίσματα μας.
Τον ρωτάμε τι συνέβη και πως μπορούμε να τον βοηθήσουμε.
Μένουμε στο σημείο, επαναξιολογούμε συχνά  και αν απαιτείται καλούμε το 166.
2) Το θύμα δεν ανταποκρίνεται, τότε »καμπανάκι», μάλλον κάτι σοβαρό συμβαίνει.
Το θύμα είναι το λιγότερο αναίσθητο και ίσως να συμβαίνει και κάτι πιο δύσκολο, πιο δραματικό…
Η γλώσσα γυρίζει….;
Ένας από τους πιο συχνούς μύθους που ακούμε, μέχρι και από γνωστούς δημοσιογράφους…
Η αλήθεια όμως είναι, πως ακόμη κι αν προσπαθήσουμε να γυρίσουμε την γλώσσα μας προς τα πίσω, δεν θα τα καταφέρουμε !!!
Κάτι άλλο συμβαίνει και η αντιμετώπιση είναι συνήθως πιο εύκολη από το να βάζουμε κουτάλια, πιρούνια, ξύλα ή τα χέρια μας για να βγάλουμε την γλώσσα προς τα έξω.
Πριν λίγο εξετάσαμε αν το θύμα αντιδράει και αυτό δεν αντιδρούσε.
Σε αυτή την περίπτωση που το θύμα μας είναι αναίσθητο, όλοι οι μύες χαλαρώνουν.
Έτσι ακριβώς χαλαρώνει και η βάση της γλώσσας και στην περίπτωση που το θύμα μας είναι ανάσκελα (και μόνο τότε), η βάση της γλώσσας υπακούοντας στον νόμο της βαρύτητας χαλαρώνει και κάθεται προς τα κάτω με κίνδυνο να φράξει ο αεραγωγός.
Ακόμη κι αν προσπαθήσουμε να πιάσουμε την γλώσσα για να την τραβήξουμε προς τα έξω, δεν θα τα καταφέρουμε μάλλον πολύ καλά γιατί »γλιστράει».
Η πιο εύκολη αντιμετώπιση είναι η εξής:
Το ένα μας χέρι που βρίσκεται προς το κεφάλι, ακουμπάει πάνω στο μέτωπο του θύματος.
Τα 2 δάχτυλα του άλλου χεριού πηγαίνουν στο πηγούνι του θύματος (στο οστό και όχι στο μαλακό μέρος) και ταυτόχρονα και τα δύο χέρια ωθούν το κεφάλι προς τα πίσω, στοχεύοντας στην έκταση του κεφαλιού προς τα πίσω και την ανύψωση του πηγουνιού.
(Προσοχή, η δεξιότητα αυτή απαγορεύεται σε θύματα τραυματισμού, για εκείνες τις περιπτώσεις υπάρχουν 2 πιο εξειδικευμένοι τρόποι απελευθέρωσης του αεραγωγού που θα αναφέρουμε άλλη φορά)
Τι καταφέραμε με την έκταση της κεφαλής προς τα πίσω;
Η βάση της γλώσσας είναι »στερεωμένη» (φύεται για τους εξειδικευμένους) στην κάτω γνάθο .
Αφού η κάτω γνάθος μετακινήθηκε προς τα πάνω, παρέσυρε μαζί και την γλώσσα, απελευθερώνοντας τον αεραγωγό, τον σωλήνα δηλαδή που οδηγεί το οξυγόνο στους πνεύμονες. Μία υπέροχη αλυσίδα γεγονότων….
Τώρα φυσιολογικά, το θύμα θα αναπνέει χωρίς προβλήματα γιατί ο δρόμος είναι καθαρός.
Έλεγχος αναπνοής.
Μία από τις σημαντικότερες δεξιότητες για τους πολίτες, είναι ο έλεγχος της αναπνοής για 10 δευτερόλεπτα.
Από το αποτέλεσμα αυτού του ελέγχου, θα καταλάβετε αν το θύμα είναι ζωντανό ή νεκρό και αυτό ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ
Στους πολίτες φυσικά δεν μιλάμε για έλεγχο σφυγμού ή άλλα πιο εξειδικευμένα αντικείμενα, τους λέμε όμως χωρίς να αφήσουν τα χέρια τους από το κεφάλι του θύματος, να φέρουν το αυτί τους κοντά στο στόμα του θύματος (4-5 εκατοστά) και ενώ κοιτούν προς τον θώρακα του θύματος να ελέγξουν αν αναπνέει φυσιολογικά.

Ο έλεγχος θα κρατήσει 10 το πολύ δευτερόλεπτα.
Αυτό μπορούμε να το εξασφαλίσουμε λέγοντας αργά 2 φορές τα ρήματα ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΥΩ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.
ΒΛΕΠΩ: Αν το θύμα αναπνέει φυσιολογικά, θα δούμε το στήθος ή την κοιλιά του θύματος να ανεβοκατεβαίνουν ρυθμικά.
ΑΚΟΥΩ: Αν το θύμα αναπνέει φυσιολογικά, θα ακούσουμε τους ήχους εισπνοής και εκπνοής από το στόμα ή την μύτη του θύματος.
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ: Αν το θύμα αναπνέει φυσιολογικά, θα αισθανθούμε τα χνώτα του θύματος στο μάγουλο μας.
Κάποιοι εκπαιδευόμενοι μας, από το άγχος κυρίως, λένε πολύ γρήγορα τα ρήματα ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΥΩ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΥΩ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.
Τους προτείνουμε τότε τα εξής: είτε να πάρουν μία αναπνοή ανάμεσα στα ρήματα για να φτάσουν κοντά στα 10 δευτερόλεπτα, είτε να μετρήσουν »χίλια ένα, χίλια δύο, χίλια τρία……. χίλια δέκα», εξασφαλίζοντας πως θα κάνουν σωστά τον έλεγχο.
Από τον έλεγχο αυτό των 10 μόνο δευτερολέπτων θα βγάλουμε τα εξής συμπεράσματα.
1) Αναπνέει φυσιολογικά: Τότε το θύμα είναι ζωντανό, η καρδιά του δουλεύει φυσιολογικά ως αντλία.
2) Δεν αναπνέει φυσιολογικά: Τότε το θύμα δεν είναι ζωντανό, η καρδιά του θύματος έχει σταματήσει να λειτουργεί ως αντλία.
3)Υπάρχει μία κατάσταση που ονομάζεται ΜΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΝΟΗ.
Είναι μία τυχαία μυική κίνηση ή ένας μεμονωμένος θόρυβος που δεν θα πρέπει να το ορίσουμε ως φυσιολογική αναπνοή γιατί στην φυσιολογική αναπνοή αέρας μπαίνει και βγαίνει από το στόμα του θύματος ρυθμικά και επαναλαμβανόμενα.
Η μη φυσιολογική αναπνοή, είναι μια πολύ συχνή κατάσταση που την  συναντούμε αμέσως μετά από τις μισές περίπου καρδιακές ανακοπές.
Κανονικά, οι καλά εκπαιδευμένοι πολίτες θα πρέπει να την αναγνωρίσουν ως σημάδι καρδιακής ανακοπής και να μην αφιερώσουν καν τα 10 δευτερόλεπτα που απαιτούνται για τον έλεγχο της αναπνοής.
Στην περίπτωση που το θύμα αναπνέει, δεν θα πρέπει να αφήσουμε το θύμα σε ύπτια θέση, κινδυνεύει από 2 αιτίες να πάθει καρδιακή ανακοπή.
1) Ασφυξία: Η βάση της γλώσσας όπως είπαμε θα χαλαρώσει και θα φράξει τον αεραγωγό.
2) Εισρόφηση: Πολλά αναίσθητα θύματα (μεθυσμένος, Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια κτλ) μπορεί να κάνουν εμετό.
Αν είναι σε ύπτια θέση όμως, λόγω της βαρύτητας πάλι το γαστρικό περιεχόμενο θα επιστρέψει προς τα κάτω με κίνδυνο να κατευθυνθεί προ τους πνεύμονες, μια δυνητικά θανάσιμη κατάσταση.
Τα αναίσθητα θύματα λοιπόν – που αναπνέουν θα τα γυρίσουμε σε πλάγια θέση ασφαλείας ή θέση ανάνηψης, μέσω μιας εύκολης δεξιότητας που θα συζητήσουμε σε άλλο άρθρο και που μπορούν να την κάνουν και μικρά παιδιά.
Το θύμα ΔΕΝ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.
Είναι η πιο κρίσιμη κατάσταση, ο άνθρωπος αυτός ζούσε μέχρι πριν λίγο και τώρα δεν ζει.
Παλιά λέγαμε πως πέθανε αυτός ο άνθρωπος, τώρα λέμε πως πρέπει έγκαιρα να κάνουμε πράξεις με τα χέρια μας.
Η πρώτη πράξη είναι να καλέσουμε το 166.
Τι να πούμε; ΠΟΙΟΣ είμαστε, ΠΟΥ βρισκόμαστε, ΤΙ συμβαίνει (το θύμα ΔΕΝ ΑΝΑΠΝΕΕΙ), δίνουμε και τον αριθμό του τηλεφώνου μας και ποτέ δεν κλείνουμε πρώτοι το τηλέφωνο μας, μπορεί πάνω στο άγχος μας να ξεχάσουμε να πούμε κάτι σημαντικό στον τηλεφωνητή του ΕΚΑΒ.
Χρήσιμες παράμετροι:
:: Αν υπάρχει και δεύτερο άτομο στο σημείο της καρδιακής ανακοπής, γιατί να χάνεις χρόνο εσύ; Ας πάρει τηλέφωνο το δεύτερο άτομο.
:: Αν είσαι μόνος σου και δεν θέλεις να χάσεις χρόνο, σκέψου αν το κινητό σου έχει λειτουργία »μεγαφώνου». Μπορείς ενώ μιλάς με το ΕΚΑΒ, να ξεκινήσεις κάτι ζωτικής σημασίας με τα χέρια σου.
:: Αν τέλος είσαι μόνος και δεν έχεις τηλέφωνο επάνω σου, τότε η μόνη λύση είναι να τρέξεις να ειδοποιήσεις και στην συνέχεια να επιστρέψεις στο θύμα.
Κλείσαμε το τηλέφωνο και έφτασε η ώρα να βοηθήσουμε με πολύ ουσιαστικό τρόπο το θύμα.
Εκτελέστε 30 θωρακικές συμπιέσειςΣηκώνουμε την μπλούζα του θύματος, ανοίγουμε το πουκάμισο του κοκ, με σκοπό να βρούμε εύκολα το κέντρο του στέρνου.
Η οδηγία είναι τόσο απλή, βάλτε την βάση του ενός χεριού στο κέντρο του στέρνου.
Γιατί εκεί; Η ΚΑΡΔΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΘΩΡΑΚΑ…   Άλλος ένας μύθος…
Θα βάλουμε το ένα μας χέρι στο κέντρο του θώρακα γιατί εκεί, ακριβώς από κάτω, βρίσκεται μια καρδιά η οποία έχει σταματήσει, μία αντλία δηλαδή που σταμάτησε να στέλνει οξυγονωμένο αίμα σε ολόκληρο τον οργανισμό. Αν δεν κάνουμε κάτι, σε 1,2,3 λεπτά θα ξεκινήσουν βλάβες στον εγκέφαλο, βλάβες που ποτέ ξανά δεν θα διορθωθούν.
Η μόνη λύση είναι να υποβοηθήσουμε εξωτερικά την καρδιά με θωρακικές συμπιέσεις.
Τοποθετήσαμε λοιπόν το ένα μας χέρι στο κέντρο του θώρακα.
Πλέξαμε τα δάχτυλα του άλλου μας χεριού και τα κάναμε ένα σώμα.
Σηκώσαμε τα δάχτυλα μας για να μην ακουμπούν στα πλευρά του θύματος.
Τεντώσαμε τους αγκώνες και ήρθαμε κάθετα πάνω από το θύμα….
Και τώρα θα ξεκινήσουμε να κάνουμε 30 θωρακικές συμπιέσεις.
ΒΑΘΟΣ5-6 εκατοστά λένε τα εγχειρίδια, ο σωματότυπος του κάθε θύματος όμως είναι διαφορετικός.
Λογικές ερωτήσεις…
Θα έχουμε έναν χάρακα εκείνη την ώρα να μετρήσουμε;
Το ίδιο θα πιέσουμε ένα παχύσαρκο άτομο, το ίδιο και ένα λεπτό άτομο;
Την απάντηση μας την δίνει ο ίδιος ο θώρακας του θύματος.
Ξεκινήστε τις πρώτες θωρακικές συμπιέσεις και οι πρώτες 2-3 ας είναι διερευνητικές.
Το σημείο που αρχίζει να σκληραίνει, να »παγώνει» και να νιώθετε αντίσταση είναι και το κατώτερο σημείο που μπορείτε να πιέσετε.
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ100-120 λεπτό. Αν κάναμε δηλαδή μόνο θωρακικές συμπιέσεις, σε 60 δευτερόλεπτα θα έπρεπε να κάνουμε περίπου 110 συμπιέσεις.
Ποιός είναι ο καταλληλότερος ρυθμός;
Αυτός…
Ή αυτός….
Ίσος χρόνος συμπίεσης-ίσος χρόνος αποσυμπίεσης.
Τι σημαίνει αυτό; Πως με τα χέρια μας συμπιέζουμε την καρδιά εξωτερικά για να την αναγκάσουμε να λειτουργήσει ως αντλία και να στείλει όσο αίμα έχει σε ολόκληρο το σώμα, οφείλουμε όμως να αποσυμπιέσουμε αμέσως μετά, να αφήσουμε δηλαδή τον θώρακα να επανέλθει για να γεμίσει η καρδιά ξανά με αίμα.
Τι καταφέραμε μέχρι τώρα;
Κάναμε 30 θωρακικές συμπιέσεις (γρήγορα και δυνατά)…
Υποκαταστήσαμε δηλαδή το έργο της καρδιάς συμπιέζοντας εξωτερικά.
Το αίμα όμως, 2 λεπτά μόνο μετά την καρδιακή ανακοπή, παύει να είναι πλούσιο σε οξυγόνο καθώς το θύμα δεν αναπνέει.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να δώσουμε 2 εμφυσήσεις διάσωσης (το φιλί της ΖΩΗΣ).
Θέλουμε δηλαδή να στείλουμε με την εκπνοή μας, αέρα βαθιά στους πνεύμονες του θύματος.
Πως μπορεί να γίνει αυτό:
:: Πάλι κάνουμε με τα δύο μας χέρια διάνοιξη αεραγωγού
:: Τώρα, με το χέρι που βρίσκεται στο κεφάλι, θα κλείσουμε την  μύτη χρησιμοποιώντας τον δείκτη και τον αντίχειρα μας.
:: Σκύβουμε προς το θύμα, παίρνουμε μία ήπια αναπνοή, ανοίγουμε καλά το στόμα μας σφραγίζοντας καλά γύρω γύρω το στόμα του θύματος και φυσάμε μέχρι να δούμε πως ο θώρακας του ανασηκώνεται.
Στην συνέχεια αφήνουμε την μύτη, γυρνάμε στο πλάι και αφήνουμε το θύμα να εκπνεύσει παθητικά.
Αμέσως μετά, ακολουθώντας τα ίδια βήματα, δίνουμε την δεύτερη εμφύσηση.
Προσοχή: δεν θα πρέπει να αφήσω τον θώρακα πάνω από 5-10 δευτερόλεπτα χωρίς συμπιέσεις, άρα στα γρήγορα 2 προσπάθειες εμφύσησης. Ακόμη κ αν δεν πέρασε καμία ή μόνο η μια, δεν επιχειρώ τρίτη ή τέταρτη. Στον επόμενο κύκλο θα προσπαθήσω καλύτερα για να είναι πιο αποτελεσματικές οι 2 εμφυσήσεις.
Σε περίπτωση που δεν επιθυμούμε να βάλουμε τα χείλη μας στο στόμα ενός αγνώστου, 2 είναι οι λύσεις.
1) Να χρησιμοποιήσω φτηνά  βοηθήματα του εμπορίου που έχω προβλέψει να αγοράσω και να εκπαιδευτώ στην ορθή χρήση τους.
Μια βαλβίδα μονής κατεύθυνσης μου επιτρέπει την ροή αέρα προς το θύμα αλλά όχι το ανάποδο κάτι που το καθιστά πολύ ασφαλές.
2) Να μην κάνω εμφυσήσεις. Σε αυτή την περίπτωση ξεκινήστε θωρακικές συμπιέσεις χωρίς σταματημό, πάλι πολλαπλασιάζετε τις πιθανότητες επιβίωσης του θύματος.
Και συνεχίζω 30:2, 30:2, 30:2……….30:2…… μέχρι πότε;:: Μέχρι να φτάσει η εξειδικευμένη βοήθεια που έχετε ήδη καλέσει. Προσοχή, έρευνες έχουν δείξει πως στην Ευρώπη ακόμη και σε αστικές περιοχές, ο μέσος χρόνος ανταπόκρισης του ασθενοφόρου είναι περίπου 10 λεπτά… Φανταστείτε τι θα συμβεί σε μη αστικές περιοχές που το ΕΚΑΒ είναι υποστελεχωμένο από διασώστες.
:: Μέχρι να σας εγκαταλείψουν οι δυνάμεις σας ή μέχρι να σας αλλάξει κάποιος άλλος πολίτης που φρόντισε να εκπαιδευτεί.
:: Μέχρι να επανέλθει το θύμα (σπάνιο στην βιβλιογραφία, παιδιά ή θύματα πνιγμού ίσως ευεργετηθούν από τις πρώτες σας εμφυσήσεις και επιστρέψουν στην ζωή)
:: Ήηηηηη……. μέχρι να φτάσει δίπλα σας ένας ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΠΙΝΙΔΩΤΗΣ.
Αυτή κι αν είναι τύχη, καθώς στην Χώρα μας υπάρχουν μερικές μόνο εκατοντάδες, σε αντίθεση πχ με την Ολλανδία που έχει πάνω από 20.000 τέτοια μηχανήματα ακροβολισμένα-τοποθετημένα σε κάθε περίπου οικοδομικό τετράγωνο….
Πως όμως θα τους βρείτε;
Μην ανησυχείτε, έχουμε δουλέψει εμείς για εσένα.
Σε συνεργασία με την DREAMLAB TECHNOLOGIES LIMITED, δημιουργήσαμε μία δωρεάν εφαρμογή που μπορείς πληκτρολογώντας http://www.kidssavelives.gr να μάθεις σε μερικά δευτερόλεπτα ποιος είναι ο πιο κοντινός απινιδωτής και μέσω gps να οδηγηθείς σε αυτόν.
Επιστροφή στα σημαντικά..
Καρδιά η οποία σταμάτησε, ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με ρεύμα ξεκινάει.
Δυστυχώς όμως η καρδιακή ανακοπή είναι χρονοευαίσθητη.
Όσο περνάνε τα λεπτά, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να επανέλθει το θύμα.
Φανταστείτε πως κάθε λεπτό που περνάει πέφτουν κατά 10% οι πιθανότητες να επιβιώσει το θύμα, άρα εφόσον το ασθενοφόρο δεν φτάνει σχεδόν ποτέ έγκαιρα, θα πρέπει να φροντίσουμε στον Σύλλογο μας, στην υπηρεσία που εργαζόμαστε, στο σχολείο μας, στο χωριό ή το νησί μας, να προμηθευτούμε έναν ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΠΙΝΙΔΩΤΗ (AUTOMATED EXTERNAL DEFIBRILATION)ένα απλό, 100% ασφαλές μηχάνημα που σχεδιάστηκε για την έγκαιρη χρήση του από απλούς πολίτες.
Μόλις φτάσει λοιπόν δίπλα σου, ξενοιάζεις…
Ήρθε η λύση στο πρόβλημα σου, σταματάς οτι κι αν έκανες, πατάς το ΟΝ και απλά ακολουθείς τις ηχητικές και οπτικές οδηγίες στα Ελληνικά.
Από την στιγμή που τον ανοίγεις, ο απινιδωτής είναι το αφεντικό, αυτό δίνει τις οδηγίες και εσύ εκτελείς.
Μία από τις πρώτες οδηγίες πχ είναι να κολλήσετε 2 ηλεκτρόδια στο γυμνό θώρακα του ασθενούς.
Και επειδή μπορεί να ξεχάσεις που ακριβώς μπαίνουν,τα ηλεκτρόδια έχουν ζωγραφιές επάνω τους  που σου υποδεικνύουν που να τα κολλήσεις στην προσθιοπλάγια ή την προσθιοπίσθια θέση.
Μόλις το μηχάνημα αναγνωρίσει οτι τα κολλήσατε θα σας πει να απομακρυνθείτε και να μην ακουμπά κανείς το θύμα, γιατί για περίπου 10-15 δευτερόλεπτα θα κάνει ΑΝΑΛΥΣΗ ΡΥΘΜΟΥ (ένα καρδιογράφημα δηλαδή για να αναγνωρίσει αν η καρδιά χρειάζεται ρεύμα ή όχι).
Αμέσως μετά από αυτή την ανάλυση, 2 πράγματα μπορεί να σας πει.
1) ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΑΠΙΝΙΔΩΣΗ
2) ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΑΠΙΝΙΔΩΣΗ
Θυμηθείτε πως το μηχάνημα έχει 100% ασφάλεια, ποτέ δεν θα εγκρίνει την απινίδωση αν δεν το χρειάζεται η καρδιά.
Γι’ αυτό και η Ελληνική Πολιτεία, με Υπουργική της απόφαση του 2008 ανακοίνωσε πως στην Χώρα μας είναι νόμιμο να χρησιμοποιηθεί ένας Αυτόματος Εξωτερικός Απινιδωτής, από εκπαιδευμένους Ή ΜΗ, πολίτες (εμείς ως επαγγελματίες υγείας και ως εκπαιδευτές πιστεύουμε πως καλό θα είναι να είναι κάποιος εκπαιδευμένος αν όχι πιστοποιημένος. Δεν θέλει κόπο, δεν θέλει χρήματα, θέλει θέληση…)
Στην περίπτωση που το μηχάνημα σας πει πως ενδείκνυται απινίδωση, θα ακούσετε έναν οξύ ήχο που δηλώνει πως το μηχάνημα προετοιμάζεται και έναν ακόμη πιο έντονο δεύτερο ήχο με την οδηγία »ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΑΠΙΝΙΔΩΣΗΣ».
Εσείς τι πρέπει να κάνετε;
Να πατήσετε το κουμπί απινίδωσης που θα αναβοσβήσει συνεχώς.
Προσοχή… Πατώντας το κουμπί εκφόρτισης, σε 0.15 περίπου του δευτερολέπτου ρεύμα θα διαπεράσει το κοιλιακό μυοκάρδιο (το κάτω μέρος της καρδιάς) από το ένα ηλεκτρόδιο στο άλλο, άρα…… θα πρέπει να φροντίσετε πως ούτε εσείς, ούτε κάποιος άλλος ακουμπάει (γι’ αυτό και η σύσταση μας στο να εκπαιδευτούν όλοι οι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι).
Από το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο είναι ασφαλές να ακουμπήσουμε το θύμα και να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του μηχανήματος το οποίο θα μας προτρέπει να ξεκινήσουμε για 2 λεπτά Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση.
Το μηχάνημα κάθε 2 λεπτά θα σας σταματά για να κάνει ανάλυση ρυθμού και αν ενδείκνυται απινίδωση θα σας προτρέπει να χορηγήσετε ρεύμα (με ασφάλεια) και αν δεν ενδείκνυται απινίδωση, θα σας προτρέπει να κάνετε πάλι Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση.
Ένα είναι το σημαντικό…
Πως εσείς, ακόμη κι αν περάσει καιρός από την τελευταία φορά που εκπαιδευτήκατε και δεν θυμάστε τι να κάνετε, θα πρέπει να ακούτε τις οδηγίες του μηχανήματος. Ότι σας λέει, το κάνετε.
Μέχρι…..πότε;
Μέχρι που θα φτάσει η εξειδικευμένη βοήθεια…
Ή μέχρι την στιγμή που θα δείτε κάποιο σημείο ζωής στο θύμα.
Τι είναι σημείο ζωής; Κάτι που θα σας κάνει να πιστέψετε πως ίσως να υπάρχει ζωή πλέον στο θύμα.
Κούνημα κάποιου άκρου, άνοιγμα ματιών, προσπάθεια αναπνοής κοκ.
Τι θα πρέπει να κάνουμε τότε;
Ποια είναι η δεξιότητα που θα μου αποδείξει αν είναι ζωντανό το θύμα ή ήταν κάτι τυχαίο; Θυμάστε;
Θα ελέγξουμε αν το θύμα αναπνέει για 10 δευτερόλεπτα !!!
Αν αναπνέει τότε συγχαρητήρια, το θύμα επέστρεψε στην ζωή και θα τον γυρίσουμε στην θέση ανάνηψης.
Κλείνουμε το μηχάνημα, αφήνοντας κολλημένα επάνω στο θύμα τα ηλεκτρόδια.
Σε περίπτωση που σταματήσει το θύμα πάλι αν αναπνέει, τον γυρίζουμε ανάσκελα, ενεργοποιούμε τον AED και ακολουθούμε ξανά τις οδηγίες του μηχανήματος…
Άραγε, συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα;
Άνθρωποι να πεθαίνουν και να επιστρέφουν στην ζωή;
GOOD NEWS και πάλι, γιατί η Ελλάδα μπορεί να είναι τελευταία Χώρα στην Ευρώπη στην αναζωογόνηση θυμάτων εξωνοσοκομειακής καρδιακής ανακοπής  ( διαβάστε εδώ: Ελλάδα, τελευταίοι από τους 27 ), παρόλα αυτά με εκπαίδευση, πρόληψη και σκληρή δουλειά δείχνουμε σημάδια ανάκαμψης, βλέπουμε μικρά θαύματα να συμβαίνουν στην πατρίδα μας (διαβάστε εδώ: BACK 2 LIFE….)
Γι’ αυτό λοιπόν, σήμερα ξεκουράσου γιατί ήδη έκανες έναν μικρό άθλο για να διαβάσεις όλα αυτά…
Μάντεψε όμως, έχει αποδειχτεί πως και τα παιδιά αλλά και οι ενήλικοι μαθαίνουν πιο εύκολα στην πράξη.
Δήλωσε εδώ πως επιθυμείς εκπαίδευση δωρεάν στο Σχολείο σου ή τον φορέα σου ( ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩ ) και σύντομα θα συναντηθούμε από κοντά για να απαντήσουμε στις δεκάδες ερωτήσεις που ήδη έχουν δημιουργηθεί στο μυαλό σου…
Μέχρι τότε… STAYIN’ ALIVE….
Πηγή:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου